Lunchroom maart-mei 2011
16 maart 2011: Zo, de eerste werkdag zit erop en wàt voor eentje ook meteen: 10 uur 's avonds thuis! Dat is een goed begin zullen we maar zeggen! Dat kwam zo:
Om 11 uur moesten we beginnen met het schoonmaken en inrichten van de nieuwe kantine. Klein probleempje alleen: we hadden geen water, dat moesten we aan de overkant van de straat gaan halen. En emmers waren ze ook vergeten...die konden we gelukkig lenen. Dus het ging de hele tijd van: twee emmertjes water halen, haha!
Johann, mijn werkgever, moest ook nog naar Spijkenisse om voor de komende dagen verse en diepvriesbroodjes te halen en daarna naar de Sligro (horecagroothandel) in Rotterdam. Eén van ons zou met hem meegaan, om waar nodig enig vertaalwerk te doen (Johann is Duitser en spreekt een héél klein beetje Nederlands en Engels...) en aangezien ik de enige van de dames ben die haar talen spreekt (ahum), was ik de aangewezen persoon voor deze roadtrip.
Op welke tijd zouden we het best kunnen gaan, was zijn vraag. Ik zei dat je beter vóór een uur of 2 kon gaan, in verband met 't verkeer. Maar ja, je weet hoe de dingen gaan; we gingen uiteindelijk pas om een uur of 3 richting Spijkenisse. Broodjes ingeladen, maar toen was de auto zó vol dat de rest er niet meer bij zou kunnen. Eerst maar weer terug naar de Maasvlakte dan. Onderweg kwamen we de inmiddels al langzaam aan het rijden tegenliggers tegemoet... Broodjes uitgeladen en rechtsomkeert, richting Rotterdam. Aangesloten bij de langzame polonaise en uiteindelijk waren we om 5 over 5 ter plaatse. Maar wat wij niet wisten: de Sligro gaat om 5 uur dicht!
Daar stonden we dan; er moest echt nog veel worden ingeslagen, want de volgende dag gingen we open! Twee koelkasten moesten vol met fris, de helft van de keukenspullen hadden we nog niet, er moest nog kleding komen en eieren, sauzen, margarine (en emmers!) en ga zo maar door. Wat nu? Ik stelde voor dat we dan maar het beste naar de Makro in Barendrecht konden gaan, maar dat betekende wel weer een stukje filerijden. Of ik nog tijd had, was de vraag. Ik had al tegen Dirk gezegd dat ik geen idéé had wanneer ik thuis zou zijn en dat hij maar even iets te eten moest opwarmen, dus dat was geen probleem. Wij op naar Barendrecht en ja hoor, file... Gelukkig was 't niet zo heel ver en de Makro is tot 10 uur open, dus dat kwam helemaal goed.
Vlakbij de Makro is ook een MacDonalds en toen we die grote gele M zagen, kwamen we erachter dat we de hele dag eigenlijk nog niet hadden gegeten. Johann zei dat als alles in de auto stond we onszelf wel even konden trakteren op een hapje Mac. Dat duurde natuurlijk nog wel effies, want eer je alles hebt gevonden wat je moet hebben, ben je toch zo weer een uurtje of anderhalf verder. Gelukkig hadden ze bijna alles wel, alleen geen geschikte kleding. Er waren alleen witte koksjasjes en wij moeten zwarte hebben. Die zou hij dan wel uit Duitsland vandaan meenemen. Twee grote karren vol met spullen in de auto gekwakt en richting de Mac. Ik zal je vertellen: ik heb nog nóóit zó'n lekkere quarterpounder gegeten, hahaha!!
Inmiddels was het half 8 en konden we weer richting Maasvlakte. Voordeel was wel dat de files intussen waren opgelost, dus we konden lekker doorbanen. Alles weer uit de auto geladen en te bestemder plekke opgeborgen; ik heb de twee koelkasten gevuld met honderden flesjes fris en alle stickers van de keukenspullen gepeuterd terwijl Johann nog even twee bakovens van een stekker moest voorzien.
Toen dat allemaal was gedaan was het half tien en konden we eindelijk naar huis.
Dat was me het dagje wel zeg...als dank voor dit late uur mocht ik de andere dag om 10 uur beginnen; niet verkeerd!
17 maart 2011: Gisteren The Grand (nou ja) Opening!
Op het ogenblik gaat het als volgt: De toko gaat om 5 uur open voor het ontbijt. Eén van de dames begint, samen met Andrea, de vrouw van Johann. Zij maken bergen belegde broodjes en snijden voor de hele dag sla, komkommers, paprika's, uien en tomaten.
Dan komt om 8 uur de volgende ploeg, waaronder ik zei de gek (alleen deze dag nog even niet, zie boven) en dan worden de warme lunchmaaltijden gemaakt. Er zijn iedere dag een stuk of 4, 5 menu's, dus dat is wel even wat werk. Kippetjes grillen, worsten wellen, gehakt opwarmen, sauzen maken, pasta en groente koken, enzovoort. Dat gaat allemaal in grote au-bain-marie-bakken en vanaf 11 uur kan er warm eten worden geserveerd. Voorlopig nog in plastic bakjes, want we hebben nog geen water, dus afwassen wordt moeilijk. Ook leuk: de pannen en bakken waar bv bolognesesaus en goulash in heeft gezeten...lekker aangekoekt. Véél emmertjes water halen dus!
Stroom hebben we ook niet trouwens (Hè? je werkt bij een centrale en je hebt geen stroom? Inderdaad, lachen toch?). Voor alles wat we nu gebruiken hebben we een hele berg verlengsnoeren en haspels; de grond ligt bezaaid met snoeren...hoe bedoel je veilig?
Maar ons is beloofd dat na het weekeinde alles is geregeld. Dan hebben we krachtstroom en kunnen we ook de kookplaten, grillplateaus en frituren gaan gebuiken.
Tot die tijd moeten we ons nog maar even behelpen, wat op zich ook wel weer grappig is. Als we dit overleven, gaat de rest vanzelf een stuk makkelijker...
Maar goed: de eerste dag was al meteen een succes; de werkmannen zijn hier al een jaar of anderhalf bezig en er was gewoon helemaal niets voor hen. We werden met gejuich begroet!
Er loopt ook van alles rond: veel Duitsers, Belgen (Electrabel is een Belgisch bedrijf), Engelsen, Polen, Roemenen, Hongaren, Tsjechen, Spanjaarden, Italianen, Portugezen, en o ja, nog wat Nederlanders ook, haha! Goed voor de taalontwikkeling dames!
Ik vind het in ieder geval nu al erg leuk met al die verschillende mensen!
De grootste drukte begint om een uur of 11; dan komen de meeste mensen een warm prakkie halen. Je kunt het bij ons eten of meenemen; wat je wilt.
Om een uur of 2 wordt het dan weer wat rustiger en kunnen we gaan beginnen met opruimen.
Omdat nog niet iedereen van ons bestaan weet, zijn 3 mensen voorlopig nog genoeg tot 4 uur, dus mocht ik om 3 uur naar huis.
Op dit moment zijn we tot 4 uur open, maar in de loop van de tijd zal dat wel een uur of 8 's avonds zijn en waarschijnlijk ook op zaterdag.
18 maart 2011: Gisteren de derde dag alweer. Johann was woensdagavond naar Duitsland gegaan om nóg meer spullen en voorraad te halen en zijn zoon Matthias kwam nu koken.
Die komt ook om 8 uur en hij gaat dan helemaal los om voor 11 uur alles klaar te hebben (met ook heel veel vuile pannen enzo, een echte kok dus...). We hadden Spaghetti Bolognese met sla; Goulashsoep met brood en sla, gebraden gehakt in roomsaus met Spätzle (een soort eiernoedels, lekker hoor) en sperzieboontjes en natuurlijk (want Duits) de halve kippetjes, Brat- en Bockwurst, Leberkäse (lijkt een beetje op ons gebraden gehakt wat je op je brood krijgt, maar dan warm en in plakken van tenminste 2 cm dik) en Frikadelle (een kruising platte bal gehakt/hamburger) met brood en eventueel sla.
Om 12 uur hadden we een lunch te bezorgen op een kantoor; 100 belegde broodjes, frisjes, melk en fruit. Jaja, dat doen we ook nog!
Iets meer klanten ook, dus alles ging lekker op.
Na half 2 was er niet zoveel aanloop meer, dus om 2 uur kon ik naar huis.
19 maart 2011: Gisteren de tweede dag met Matthias als chefkok. De menu's waren ook weer niet te versmaden: een ovenschotel van pasta met Bolognesesaus, overbakken met kaas; rundergoulash met pasta en salade en gebraden kalkoen in paprika-roomsaus met aardappelpuree en worteltjes. (en weer de kippetjes, de worsten, de Leberkäse en de Frikadellen - die zijn er elke dag).
Ook nu weer een lunch, maar dan "maar" 30 broodjes, wederom bezorgen alstublieft.
Het liep niet echt storm tussen de middag, maar tegen tweeën kwam er opeens een hele horde mensen binnen, dus toen was alles eigenlijk weer iets te vroeg op. Je weet eigenlijk nooit precies hoe 't gaat lopen...
Aangezien alles op was konden er twee om 2 uur naar huis, waaronder ik.
Evengoed best een heftig weekje als je een jaar niks hebt gedaan; ik was eigenlijk best aan 't weekend toe... 
21 maart 2011: Lente! En wat 'n lekker weertje; daar waren we wel aan toe ook!
Vandaag nog steeds geen stroom en al helemaal geen water...'t blijft nog even aanmodderen daar, hoor! Nu hoorden we vandaag dat het ook nog wel even kan duren, net als de afvoer. Misschien wel twee weken, da's toch niet normaal werken dan? Tot overmaat van ramp was er in het gebouw waar we het steeds gaan halen ook geen water; zo wordt het werken toch wel praktisch onmogelijk. Johann zei dat we misschien wel dichtgaan dan, tot alles is geregeld. Wel jammer voor de mannen, maar dit is echt bijna niet te doen zo...
Vanmiddag kwamer er wel weer een grote koelcounter en een tweede reusachtige dubbele vrieskast, dus we kunnen de voorraad inmiddels wel lekker kwijt.
Vanaf morgen ga ik van 11 tot 5 uur werken. Een beetje laat thuis, dat wel, maar ik hoef dan niet zo vroeg op pad en daar is ook wel wat voor te zeggen (al moet ik wel om 7 uur op om de kat z'n spuitje te geven, dus uitslapen zit er niet echt in...).
Maar weer 's kijken wat de dag van morgen gaat brengen!
27 maart 2011: Stroom!! Water!! Wát een weeeeelde!!! We habben alleen nog steeds geen afvoer, dus we moeten nog een beetje zuinig zijn met het water, maar we zijn in ieder geval wel af van het gesjouw met die emmertjes, joepie!!!
27 maart 2011: Stroom!! Water!! Wát een weeeeelde!!! We habben alleen nog steeds geen afvoer, dus we moeten nog een beetje zuinig zijn met het water, maar we zijn in ieder geval wel af van het gesjouw met die emmertjes, joepie!!!
Van dinsdag t/m donderdag gewerkt van 11 tot 5 uur; dat is eigenlijk best fijn.
Vrijdag moest ik wel van 8 tot 3, omdat Matthias en Johanna er niet waren. Maar op vrijdag hebben we niet zo heel veel klanten; er zijn dan al behoorlijk wat mensen voor het weekeinde naar huis en dan is het na tweeën aardig rustig.
Vrijdag moest ik wel van 8 tot 3, omdat Matthias en Johanna er niet waren. Maar op vrijdag hebben we niet zo heel veel klanten; er zijn dan al behoorlijk wat mensen voor het weekeinde naar huis en dan is het na tweeën aardig rustig.
Bijkomend voordeel van de 11-5 is dat je, zolang we nog niet tot 's avonds open zijn, van alles wat nog over is mee naar huis mag nemen. We hebben de hele week gratis gegeten, hahaha!
Wat we ook nog steeds niet hebben is een afvalcontainer (die komt nog....wanneer???).
Vorige week konden we onze zakken nog (illegaal) in een andere container dumpen, maar die hebben ze nu weggehaald. Gelukkig hebben we nu een oplossing: er loopt een oudere Schot rond die de hele dag papier/peukies/rommel loopt op te rapen en hij heeft gezegd dat hij de zakken voor ons wil afvoeren. Wat een lieverd; we gaan hem zéker tracteren op bakkies koffie/patat/of-waar-ie-maar-behoefte-aan-heeft-op-dat-moment.
Al met al beginnen we een beetje onze draai te vinden. Wel komen er nog steeds koelmeubels bij, dus we blijven zo nu en dan nog wel even zoeken naar onze spulletjes....
30 maart 2011: En zo zitten we alweer bijna halverwege week 3! Gaat snel!
Sinds we stroom hebben is de keuken behoorlijk uitgebreid; we begonnen met één oven, één inductieplaat en de kippengrill. Nu hebben we: een grillplaat plus warmhoudplaat, vier kleine frituurbakken en een grote, 8 elektrische kookplaten, twee inductieplaten, 3 bakovens en een broodoven, én de kippengrill! Er kan gekookt worden dames en heren!
Nog even een leuke anekdote: Eergisteren moest ik van Johann - of Hans, zoals iedereen 'm noemt - goulash maken. In een pan van een litertje of 20. Hij stond erbij toen ik de pan vulde met water en zei "ho" toen er ongeveer 11 liter inzat. Daarna ging hij weg, maar ik had alle instructies gekregen hoe verder te handelen. Kom ik gisterochtend op 't werk, zegt Hans tegen me: "Je hebt de eerste prijs gewonnen!" Ik dacht: 'Nou gaan we 't krijgen! Wat heb ik verkeerd gedaan?' "Ik had toch gezegd dat je goulash moest maken, geen goulashsóép!" "Ik heb anders precies gedaan zoals jij hebt gezegd, hoor." Hij zei dat ik er dan naderhand nog een plons water bijgegooid moest hebben. Maar dat kon helemaal niet, want met de hoeveelheid water die hij had goedgekeurd en al het vlees was die pan tot de nok toe vol. Gelukkig had ik getuigen die dat konden bevestigen, want de chef vergist zich uiteraard nooit.... Hij keek me 's aan en zei: "O. Nou. In dat geval heb je een hele lekkere goulashsoep gemaakt." Whahahaha!!!
31 maart 2011: Eindelijk riolering! Nu kunnen we onze gasten tenminste hun eten op echte borden serveren in plaats van in piepschuimbakkies. Gaat ook meer dan de helft afval schelen; da's ook niet verkeerd.
Vandaag stonden we maar met ons drietjes, maar het ging wonderwel! Eén van de dames is afgehaakt, helaas. Maar we hebben het fort gehouden, en hoe! Alles ging zoals het moest gaan!
Dan ga je aan het einde van de dag toch wel met een heel goed gevoel naar huis!
1 april 2011: Weer met z'n drietjes, en weer ging 't prima-de-luxe! We raken natuurlijk wel aan elkaar gewend en als iedereen op z'n eigen "station" blijft gaat het vlotjes. Alleen stonden we vandaag met Hans i.p.v. Andrea, en dan gaat 't nèt ff anders...Hans gaat soms ineens zelf een bestelling klaarmaken en een andere keer weer niet, dus met hem weet je niet echt waar je aan toe bent. Evengoed liep het best oké. Vrijdag is ook een leuke dag, want dan kun je echt van alles mee naar huis nemen. Het is dat of weggooien; dan is de keuze al gauw gemaakt!
"Onze" vuilnisman hebben we trouwens nooit meer gezien - misschien is-ie wel ziek, of ontslagen, of wie weet wat er is gebeurd. Nu zitten we dus weer met onze overvloed aan vuilniszakken, die we nergens op het terrein mogen weggooien...Hans heeft maar weer 's gepraat met de man die daarover gaat en die het "snel zou regelen". We zullen zien!
14 april 2011: het afvalprobleem is opgelost: we hebben de sleutel gekregen van de vuilcontainer bij het kantoor van Electrabel. We moeten wel even een meter of 30 zeulen met die zakken, maar we kunnen ze nu in ieder geval legaal kwijt. O, en Co, de vuilnisman, is ook terug...
8 mei 2011: Lang niks geplaatst, omdat ik niet precies wist hoe ik alles nou eens moest gaan opschrijven....
Wàt een akelige werkplek blijkt dit te zijn; ik ga er dan ook vandaan en wel zo snel mogelijk!
Zo enthousiast als ik eraan ben begonnen; zo gedeprimeerd ben ik ervan geraakt in de afgelopen maand...
Laat ik beginnen met te vermelden dat je er ècht bij moet zijn (geweest) om te bevatten hóe bizar het is. Ik heb weleens overwogen om met een cameraatje naar m'n werk te gaan; als je 't niet meemaakt geloof je 't niet!
Ik begin normaliter om 11 uur. Dan ga ik de menuborden schrijven, klanten helpen, de afwas van 's morgens wegwerken (stapels loodzware borden, bestek en megagrote pannen, braadsleden en wat er verder zoal wordt vuilgemaakt in de keuken). Meestal krijg ik dat al niet eens meer af voordat de grote drukte begint...
Het gebeurt vrij vaak dat we maar met ons drieën zijn en aangezien steeds meer mensen de kantine hebben "ontdekt" is het vooral tussen half 12 en half 3 gigantisch druk!
De afgelopen week was werkelijk een gekkenhuis! Paulina was een paar dagen uit de roulatie en ik begon om 9 uur. Je bent met één mens minder, dus je begint al met een achterstand qua afwas. Soms moet ik dan om een uur of half twaalf even een lunch gaan bezorgen in één van de kantoren.
Als er dan ook nog leveranties komen is het helemaal bal!
De werkwijze is als volgt: Andrea neemt de bestellingen aan en blèrt ze door (alles in het Duits uiteraard). Matthias staat dan in de keuken en ik sta "voor". 's Morgens wordt een gedeelte van de gerechten alvast voorbereid voor in de au-bain-marie-bakken, maar dan willen ze ook nog zo nodig schnitzels, biefstukken, kibbeling en noem maar op verkopen, die dus ter plekke moeten worden gebakken. Dat is dan Matthias z'n ding, net als het frituren van de patatjes en andere snacks (jaja, ook díe hebben we d'r nog bij).
Dagelijks hebben we 6 verschillende menu's en bleef het daar nou maar bij...maar nee: ze kunnen dan kiezen of ze er (al dan niet gebakken) aardappelen, aardappelpuree, rijst, pasta of patat bij willen...en of ze er sla of groenten bij willen...dat moet je allemaal onthouden, en ook of ze het meteen opeten of meenemen.
Ik zou zeggen: we hebben 2 of 3 menu's en daar kies je dan gewoon maar uit, vooral omdat het allemaal heel snel moet.
Maar nee, dit is een kantine met de pretentie van een 3-sterrenrestaurant, hahaha!
Afijn: alles wat niet door Matthias wordt gedaan, moet ik dus op de borden doen en uitgeven.
Verder moet ik zorgen dat er continu borden staan met de salade er alvast op, want dan gaat het uitgeven sneller. Als Matthias het te druk heeft met z'n vleesbakkerij, moet ik ook de patat en de snacks regelen. Dan moet ik de broodjes met "Frikadelle", Brat- of Bockwurst maken en uitgeven en de Currywursten klaarmaken (Bratwurst in stukjes van 2 cm dik snijden, in een bakje doen, warme currysaus erover gieten en currypoeder erop).
Als er iemand thee wil, moet ik even de waterkoker aanzetten en dan vooral niet vergeten dat bakkie warm water ook uit te reiken.
Daarbij hebben we tegenwoordig ook een vijftal maaltijdsalades (want daar was vraag naar en de klant is altijd koning...). Die moet ik ook maken. Daarnaast moet ik de grote zakken patat halen voor in de keuken, de koffie in de gaten houden ennieuwe maken, de worsten en "Frikadellen" op tijd omdraaien en nieuwe opleggen, Bockwursten wellen, de Kartoffel- en Krautsalat, slasaus, mayonaise, mosterd en ketchup bijvullen en eventueel sla, komkommer, tomaten, paprika en uien bijsnijden.
Als de broodjes bijna op zijn moet ik die tussendoor ook nog even bijbakken (je ziet, alles moet "even"; zo wordt het tenminste steeds geroepen).
Dan moet ik ook nog de vuile borden ophalen, afschrappen, met de hand afwassen en afdrogen (voor die laatste twee heb ik dan echt geen tijd), de afvalbakken legen, de tafels schoonmaken en indien nodig de koelkasten met drinkies bijvullen, alles in de tiende versnelling.
Kortom: er wordt van je verwacht dat je jezelf in minimaal zes personen kunt splitsen, plus dat je ook nog 's wordt afgeblaft als je iets niet (goed) hebt gedaan omdat je er simpelweg de tijd niet voor hebt of als je een bestelling nèt niet goed hebt meegekregen of als de borden en het bestek op zijn...
Bovenstaande ook nog 's met nul minuten pauze, want: geen tijd voor. Ik ben ook blij dat ik daar niet naar de wc hoef, want anders zou ik van huis moeten met een hele dikke Tena Lady!
Om een uur of half 3 kun je dan gaan beginnen met alvast wat opruimen en schoonmaken. Dan ziet de spoelkeuken eruit alsof-ie is geëxplodeerd: overal vuile (meestal gruwelijk aangebrande) pannen en braadsleden, een stuk of 120 vuile borden en soms ook van die lekker aangebakken lasagneschaaltjes en 2 emmers vol met vuil bestek; alles fijn ingedroogd omdat ik geen tijd heb gehad om af te spoelen.
Oja, de kraan is kapot; we spoelen nu met het slangetje....
En voor zover dit nog niet duidelijk was: er is dus GEEN afwasmachine!
Om 3 uur gaan de au-bain-maries uit en leeg: al die bakken zijn lekker aangekoekt en moeten leeg en schoon. Om die tijd "mag" je (niet eens altijd) even een sigaretje gaan roken.
Als ik tot 5 uur werk moet ik dan mijn "rijtjes", dat zijn de saladebar, de broodhoek, de kippengrill, de koelvitrine en de au-bain-maries (2 units van twee meter) van binnen en van buiten schoonmaken; en het "middeneiland" en de dubbele koelkast (mat roestvrijstaal, zoals bijna alles trouwens: vette vingers!!!) poetsen. Dat red ik meestal nèt voor die tijd, maar lang niet altijd. Wat langer blijven dan maar...
Als we "geluk" hebben komt Hans nog 's aanzetten met een auto vol voorraad en als die komt verwacht hij dat je alles waarmee je bezig bent onmiddellijk uit je handen laat vallen om hem te komen helpen. Vorige week liep ik niet snel genoeg naar hem toe (omdat ik ergens mee bezig was!) en toen floot-ie me zelfs. Ik ben toch verdorie z'n hond niet!
Nu wil Hans ook nog dat we bij toerbeurt op zaterdag gaan werken. Twee van de drie meiden die daarvoor in aanmerking komen kunnen/willen dat niet en ik wil dat zeer zeker ook niet, maar ik weet niet of hij ons daartoe kan verplichten.
En dan kregen we de afgelopen week te horen dat er op de bouwplaats nog een mannetje of 1000 bijkomen deze maand. Die komen echt niet allemaal bij ons eten, maar een deel ervan zeker wel. Hoe willen ze dat oplossen met ditzelfde personeel? Ik zie de bui al hangen...
Goed, dat is dan de manier van werken. Daar komt nog bij dat we aan twee kanten worden ingesloten door gigantische kolenbergen, waarin ook nog 's lekker wordt gegraven door een reusachtige shovel. Het gevolg daarvan is dat alles, maar dan ook werkelijk alles iedere dag onder een dikke laag kolenstof zit (dus ook het eten en wijzelf); schoonmaken is een soort van onbegonnen werk.
En dan hebben we het nog niet eens over het geld gehad. We krijgen het riante minimumloon, 8 euro 70 bruto per uur, maar hij betaalt eerst een voorschot van 500 (bijna een week te laat) en ik zit nu nog steeds te wachten op de rest (bijna 2 weken te laat). Alsof onze rekeningen zichzelf betalen...voor dit geld hebben we anderhalve maand geleden al gewerkt! Terwijl hij van het administratiekantoor de loonstroken al op de 21e van de maand krijgt, dus dan kun je gewoon rond de 25e betalen, zoals ook in het contract staat!
Het is nu wat mij betreft meer dan genoeg geweest; ik heb al meer dan een week last van mijn maag (en dat heb ik nooit) en ik ben één bonk zenuwen. Plus dat mijn ogen prikken van dat kolenstof en ik er een beetje kortademig van word.
Ik blijf in ieder geval voorlopig maar 's een paar dagen thuis.
Op de 15e loopt mijn proeftijd af en ik wil ook echt niet langer blijven, anders zit ik vast aan een opzegtermijn van een maand...
Heel jammer, want ik wil echt heel graag werken, maar niet op deze manier.
Op zoek naar de volgende baan dan maar weer!
11 mei 2011: Nou, ik hoef niet meer op te zeggen; gisteren kwam ik heel persoonlijk via de mail te weten dat ik niet meer hoefde te komen. "Ik denk dat dit in uw belang is." stond er. Niet echt heel erg, want ik wilde natuurlijk toch eigenlijk wel weg daar. Ik moest vandaag alleen nog even het restant van mijn loon (nog van april!) gaan halen, want dat was van de bank teruggekomen....wat raar is, want de vorige maand ging het wel, dus mijn nummer heeft hij. Volgens mij had-ie 't geld gewoon even niet, want het zijn ook allemaal kleine briefjes; m'n portemonnee kan bijna niet meer dicht, hahaha!
Nu maar weer afwachten wanneer het restant komt waarvoor ik de laatste 2 weken heb gewerkt, plus m'n vakantiegeld; het blijft spannend!
Dat laatste duurde nog een week of twee, en er werd een uur of 2,5 te weinig betaald, maar ik was zó blij dat ik van die horrorbaan af was dat ik het er maar bij heb gelaten. Hopen maar dat ik niet zo lang naar werk hoef te zoeken als de laatste keer!
Onderstaande advertentie is niet door mij geplaatst. Ik heb daarom ook geen invloed op de inhoud ervan.
Maak jouw eigen website met JouwWeb